Hoewel Teguh tijdens zijn eerdere bezoek aan mijn geboortestad antwoord heeft gekregen op mijn grootste vraag – leeft mijn moeder nog? – is het verhaal voor mij nog lang niet rond. Als het iets teweeg heeft gebracht, dan voornamelijk nog méér vragen. Op welk moment in mijn moeders leven ben ik geboren? Was zij getrouwd met de vader van mijn zus? Is zij tijdens dat huwelijk zwanger geraakt van mij (hoe kan mijn halfzus anders drie jaar ouder zijn dan ik)? Kan iemand me meer vertellen over de zwangerschap en de bevalling? Ben ik in het ziekenhuis geboren? Thuis? En op welk moment heeft moeder besloten mij af te staan? Even later had ze getwijfeld, is me verteld. Hoe? Hoe ziet dat eruit, een moeder die spijt heeft?
Dat en nog zo veel meer vragen spookten de afgelopen weken door mijn hoofd.
Gelukkig heeft Teguh aangeboden komend weekend nogmaals namens mij naar Magelang te gaan. God, ik ben zo dankbaar voor zijn inzet. En die van Ana en Christine.